USA: Przełomowa Regulacja Stablecoinów – Bezpieczeństwo i Integracja Dolarowych Aktywów Cyfrowych

Stany Zjednoczone uchwaliły przełomową federalną legislację regulującą stabilne monety, co stanowi kluczowy krok mający na celu połączenie tradycyjnej gospodarki denominowanej w dolarach z ekosystemem aktywów cyfrowych oraz zapoczątkowanie nowej ery w nadzorze finansowym. Ten fundamentalny ruch ma na celu integrację stabilnych monet z globalną infrastrukturą finansową, oferując zwiększoną ochronę konsumentów i wzmacniając międzynarodową pozycję dolara.

• Ustawa „GENIUS” (Guidance and Establishing National Innovations for United States Stablecoins) wprowadza federalne regulacje dla stabilnych monet w USA.
• Wszystkie stabilne monety muszą być w pełni pokryte 1:1 wysoce płynnymi aktywami, podlegając rygorystycznym regulacjom bankowym.
• Emisja stabilnych monet jest dozwolona wyłącznie dla licencjonowanych podmiotów, takich jak spółki zależne banków, licencjonowani emitenci niebankowi oraz spełniający federalne standardy emitenci stanowi.
• Zdecentralizowane i algorytmiczne stabilne monety są wykluczone z legalnej oferty, a ich stakowanie oraz wypłacanie odsetek jest zabronione.
• Stabilne monety nie są klasyfikowane jako papiery wartościowe ani towary, co zapewnia klarowność regulacyjną, lecz nie uzyskują statusu prawnego środka płatniczego.

Ustawa „Guidance and Establishing National Innovations for United States Stablecoins” (GENIUS) fundamentalnie zmienia sektor finansów cyfrowych, stawiając na pierwszym miejscu ochronę konsumentów i stabilność finansową. Przepisy te nakładają obowiązek, aby wszystkie stabilne monety były w pełni pokryte w stosunku 1:1 wysoce płynnymi aktywami, ustanawiając ich jasny status prawny w ramach rygorystycznych regulacji bankowych. Ponadto, ustawa wymaga od emitentów wdrożenia solidnych programów przeciwdziałania praniu pieniędzy (AML), przestrzegania reżimów sankcyjnych oraz posiadania zdolności technicznej do zamrażania lub anulowania tokenów na mocy orzeczeń sądowych lub regulacyjnych. Ramy te nie tylko przeciwdziałają nielegalnym działaniom finansowym, ale także wzmacniają rolę dolara amerykańskiego w gospodarce cyfrowej.

Kluczowym założeniem Ustawy GENIUS są rygorystyczne kryteria kwalifikacyjne dla emitentów stabilnych monet, co skutecznie sprawia, że każda jednostka niespełniająca tych standardów nie może legalnie emitować stabilnych monet w USA.

Kwalifikujący się Emitenci

• Spółki Zależne Instytucji Depozytowych Objętych Ubezpieczeniem: Tradycyjne banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe mogą emitować stabilne monety za pośrednictwem kontrolowanych spółek zależnych, podlegających zatwierdzeniu regulacyjnemu, co zapewnia nadzór zgodny z istniejącymi operacjami bankowymi.
• Federalnie Licencjonowani Emitenci Stabilnych Monet Niebędący Bankami: Firmy fintech i podmioty niebankowe mogą ubiegać się o federalną licencję od Urzędu Kontrolera Waluty (OCC), który jest uprawniony do utworzenia nowego typu licencji dla tych emitentów. Podmioty te będą podlegać surowym, bankowym wymogom regulacyjnym. Tą drogą mogą również podążać oddziały zagranicznych banków w USA.
• Emitenci Licencjonowani Stanowo: Podmioty posiadające licencję stanową mogą emitować stabilne monety, jeśli ich regulacje są „zasadniczo podobne” do standardów federalnych, co zostanie potwierdzone przez wyspecjalizowany Komitet Certyfikacyjny (SCRC). Emitenci, których kapitalizacja stabilnych monet przekroczy 10 miliardów dolarów, muszą przejść pod nadzór federalny w ciągu jednego roku, co podkreśla przesunięcie w kierunku scentralizowanej kontroli federalnej dla podmiotów o znaczeniu systemowym.

Te kompleksowe ramy prawne zapewniają, że tylko licencjonowane instytucje finansowe podlegające nadzorowi rządowemu mogą działać na amerykańskim rynku stabilnych monet. Zdecentralizowane lub algorytmiczne stabilne monety, pozbawione jasno zdefiniowanego emitenta prawnego, są wyraźnie wyłączone z legalnej oferty na mocy tego prawodawstwa.

Ustawa GENIUS ustanawia podwójne ramy nadzoru: federalny i stanowy. Spółki zależne banków pozostają pod nadzorem dotychczasowych regulatorów, natomiast OCC nadzoruje nowych emitentów niebankowych. Podmioty posiadające licencję stanową są nadzorowane lokalnie, pod warunkiem zgodności ich zasad z federalnymi. Co istotne, stabilne monety nie są klasyfikowane jako papiery wartościowe ani towary, co usuwa je spod jurysdykcji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz Komisji Handlu Kontraktami Terminowymi na Towary (CFTC), zapewniając znaczącą klarowność regulacyjną dla tej klasy aktywów.

Dla organizacji dążących do emisji stabilnych monet w USA, Ustawa GENIUS określa rygorystyczny, wieloetapowy proces:

Kluczowe Wymogi dla Emitentów

• Status Kwalifikowanego Emitenta: Uzyskanie niezbędnej licencji lub zatwierdzenia regulacyjnego w ramach trzech dopuszczalnych kategorii.
• Kapitał i Ład Korporacyjny: Spełnienie określonych progów kapitałowych i solidnych wymogów dotyczących ładu korporacyjnego.
• Pełne Pokrycie Rezerwami: Ustanowienie 100% rezerw w wysoce płynnych, dozwolonych aktywach przed emisją stabilnych monet.
• Programy Zgodności: Wdrożenie kompleksowych protokołów AML/KYC, w tym weryfikacji tożsamości klienta, monitorowania podejrzanych transakcji i raportowania do FinCEN, zgodnie z Ustawą o Tajemnicy Bankowej USA.
• Przejrzystość i Raportowanie: Ustanowienie jasnych procedur wykupu 1:1. Emitenci muszą publikować miesięczne, niezależnie audytowane raporty szczegółowo opisujące skład rezerw. Roczne, kompleksowe audyty są obowiązkowe dla emitentów, których aktywa przekraczają 50 miliardów dolarów. Kadra zarządzająca wyższego szczebla ponosi osobistą odpowiedzialność za dokładność danych, grożąc jej kary kryminalne za podawanie fałszywych informacji.

Ustawodawstwo ściśle definiuje dopuszczalne aktywa o niskim ryzyku dla rezerw: dolary amerykańskie; środki w bankach ubezpieczonych lub Rezerwie Federalnej; krótkoterminowe amerykańskie bony skarbowe (z terminem wykupu do 93 dni); oraz umowy odkupu zabezpieczone zobowiązaniami skarbowymi. Zezwala się również na zarejestrowane rządowe fundusze rynku pieniężnego i zgodne rezerwy tokenizowane, zakazując wszelkich ryzykownych lub wirtualnych aktywów. Rezerwy muszą być segregowane od środków operacyjnych, przeznaczone wyłącznie na wykup, a pokrycie 1:1 musi być utrzymywane w sposób ciągły z bieżącymi korektami. W przypadku upadłości emitenta, posiadacze stabilnych monet otrzymają priorytet w odzyskiwaniu aktywów.

Bieżąca kontrola regulacyjna obejmuje utrzymywanie 100% rezerw w czasie rzeczywistym, miesięczne raportowanie publiczne, powiadamianie o znaczących zmianach oraz regularne kontrole. Ustawa GENIUS wyraźnie zakazuje wprowadzających w błąd reklam, w szczególności jakichkolwiek sugestii gwarancji rządowych lub statusu prawnego środka płatniczego. Emitenci muszą jasno ujawnić, że stabilne monety nie są wspierane przez rząd, ubezpieczone przez FDIC ani nie są oficjalną walutą, aby zapewnić klarowność dla konsumentów.

Istotnym postanowieniem jest zakaz stakowania stabilnych monet. Emitenci mają zakaz wypłacania jakichkolwiek odsetek lub zysków posiadaczom tokenów. Ma to na celu pozycjonowanie stabilnych monet wyłącznie jako instrumentów płatniczych, a nie produktów inwestycyjnych czy depozytów, co odróżnia je od papierów wartościowych lub tradycyjnych instrumentów bankowych.

Stabilne Monety a Status Prawnego Środka Płatniczego

Co kluczowe, Ustawa GENIUS nie nadaje stabilnym monetom statusu prawnego środka płatniczego. Prawny środek płatniczy USA odnosi się konkretnie do federalnych banknotów i monet, które są obowiązkowe przy płaceniu długów i podatków. Ustawodawstwo GENIUS wyraźnie unika klasyfikowania stabilnych monet jako waluty rządowej, zabraniając emitentom sugerowania takiego statusu lub używania w nazewnictwie terminów takich jak „United States” lub „USG”. Chociaż ustawa nie nakazuje ich akceptacji, zapewnia uznanie prawne i pewność, umożliwiając ich legalne wykorzystanie jako regulowanego instrumentu płatniczego w handlu. To strategiczne rozróżnienie zachowuje rolę dolara amerykańskiego jako waluty narodowej, jednocześnie przynosząc korzyści gospodarce USA poprzez dominujące zakotwiczenie rezerw stabilnych monet w USD i amerykańskich papierach skarbowych.