Złożony krajobraz międzynarodowej polityki handlowej, w szczególności strategie taryfowe stosowane przez obecną administrację USA pod przewodnictwem prezydenta Trumpa, pozostaje przedmiotem intensywnej analizy. Znaczący głos w tej dyskusji zabiera Brent Neiman, profesor ekonomii na Uniwersytecie w Chicago i były urzędnik Departamentu Skarbu za poprzedniej administracji. Neiman publicznie wyraził poważne zastrzeżenia co do wykorzystywania przez administrację jego badań naukowych jako podstawy do obliczeń taryfowych.
W eseju gościnnym Neiman szczegółowo opisał swoją frustrację, twierdząc, że administracja Trumpa odwoływała się do jego pracy naukowej dotyczącej ekonomicznych skutków ceł, ale ostatecznie błędnie zinterpretowała jej implikacje. Jego badania, których współautorami byli inni ekonomiści, dotyczyły deficytów handlowych i konsekwencji nakładania ceł na importowane towary. Chociaż badanie sugerowało, że pewne poziomy taryf mogą być uzasadnione w określonych warunkach, Neiman twierdzi, że administracja wykorzystała jego ustalenia do uzasadnienia znacznie wyższych stawek, niż sugerowała jego analiza.
Błędne zastosowanie badań ekonomicznych
Neiman zakwestionował w szczególności raport “Reciprocal Tariff Calculations” (Obliczenia taryf wzajemnych) wydany przez Biuro Przedstawiciela Handlowego Stanów Zjednoczonych (USTR). Wyraził niedowierzanie, że jego badania zostały przytoczone w celu obrony stawek celnych, które według jego szacunków były około czterokrotnie wyższe niż wynikało z jego danych. Sedno rozbieżności, jak podkreśla Neiman, leży w niewłaściwym użyciu kluczowego wskaźnika: wskaźnika “pass-through”. Wskaźnik ten mierzy, jaka część kosztu cła jest przenoszona z importera na konsumenta końcowego.
Metodologia USTR rzekomo wykorzystywała wskaźnik 25% pass-through. Jednak badania Neimana wykazały, że wskaźnik ten jest znacznie wyższy, około 95%. Według Neimana, gdyby administracja zastosowała wskaźnik pass-through uzyskany z jego badania, wynikające z tego obliczone cła byłyby znacznie niższe, co podważałoby matematyczne podstawy wdrożonej polityki.
Krytyka strategii taryf wzajemnych
Oprócz błędów w obliczeniach, Neiman wyraził również zasadnicze niezgody z ogólną strategią handlową administracji, skoncentrowaną na “taryfach wzajemnych” mających na celu wyeliminowanie dwustronnych deficytów handlowych. Twierdzi, że dążenie do zerowego deficytu handlowego z określonymi krajami poprzez cła jest ekonomicznie nieuzasadnionym celem. Nierównowaga handlowa, jak wyjaśnia Neiman, wynika naturalnie z wielu czynników, w tym różnic w zasobach naturalnych, przewag komparatywnych i różnych etapów rozwoju gospodarczego między krajami.
Używając przykładu, zauważył, że scenariusze, w których Amerykanie kupują więcej odzieży ze Sri Lanki niż mieszkańcy Sri Lanki kupują amerykańskie towary, odzwierciedlają różne struktury gospodarcze, a niekoniecznie nieuczciwe praktyki handlowe. Traktowanie tych nierównowag wyłącznie jako problemów do rozwiązania za pomocą ceł nadmiernie upraszcza złożone globalne interakcje gospodarcze.
Ponadto Neiman zidentyfikował krytyczne wady w formule używanej przez administrację do obliczania ceł. Głównym problemem jest założenie, że cła nałożone na jeden kraj nie wpłyną na poziom importu z innych krajów ani na eksport z USA. Neiman uważa to za nierealne, szczególnie w przypadku szerokich ceł stosowanych wobec wielu partnerów handlowych. Wyjaśnił, że znaczne cła, na przykład na japońskie części samochodowe, mogą po prostu przenieść popyt na alternatywy z innych krajów, ponieważ przedsiębiorstwa poszukują niższych kosztów. Ponadto takie cła grożą wywołaniem środków odwetowych ze strony innych krajów i mogą potencjalnie wzmocnić dolara w czasie, co utrudniłoby konkurencyjność eksportu z USA.
Obawy dotyczące kształtowania polityki
Sytuacja ta podkreśla szerszy problem dotyczący tego, jak badania naukowe są czasami wykorzystywane w procesie kształtowania polityki. Neiman wyraził frustrację, widząc, jak jego praca, mająca na celu informowanie o niuansach polityki, jest wykorzystywana do wspierania środków, którym fundamentalnie się sprzeciwia. Nawet akceptując deklarowane cele administracji, Neiman utrzymywał, że ich własne cytowane badania, jeśli zostałyby poprawnie zinterpretowane, doprowadziłyby do znacznie mniej drastycznych poziomów ceł.
Ten spór wokół badań Neimana podkreśla toczące się i często kontrowersyjne debaty dotyczące amerykańskiej polityki handlowej. W miarę ewolucji globalnego środowiska gospodarczego, relacje Stanów Zjednoczonych z partnerami handlowymi pozostają kluczowym obszarem zainteresowania politycznego i gospodarczego, podkreślając potrzebę starannego i dokładnego stosowania analizy ekonomicznej w decyzjach politycznych.
Hania to prawdziwa pasjonatka technologii, która potrafi godzinami dyskutować o zastosowaniach smart kontraktów i możliwościach sieci DeFi. Zawsze ma przy sobie notatnik, w którym zapisuje pomysły na nowe projekty kryptowalutowe i giełdowe. Znajomi żartują, że jeśli nie widzisz jej wśród ludzi, to pewnie testuje właśnie kolejną platformę stakingu – i udaje, że robi pranie!